حیوانات خانگی، به‌ویژه سگ‌ها و گربه‌ها، در معرض طیف وسیعی از بیماری‌های پوستی قرار دارند. مشکلات پوستی می‌توانند از عفونت‌های قارچی و باکتریایی گرفته تا آلرژی‌ها و انگل‌ها متفاوت باشند. در این مقاله، رایج‌ترین بیماری‌های پوستی در حیوانات خانگی را بررسی کرده و به روش‌های تشخیص، پیشگیری و درمان آن‌ها می‌پردازیم.
بیماری‌های پوستی شایع در حیوانات خانگی
۱. آلرژی‌های پوستی در حیوانات خانگی
آلرژی غذایی
برخی از حیوانات نسبت به غذاهای خاصی حساسیت پوستی نشان می‌دهند که با علائمی همچون خارش شدید، قرمزی پوست، التهاب و ریزش مو همراه است. مواد غذایی مانند لبنیات، مرغ، گوشت گاو و غلات از عوامل رایج ایجاد آلرژی در سگ‌ها و گربه‌ها هستند.
آلرژی محیطی (درماتیت آتوپیک)
آلرژن‌هایی مانند گرده گیاهان، گرد و غبار، کپک‌ها و مواد شیمیایی می‌توانند باعث خارش، قرمزی، تاول و زخم‌های پوستی شوند. این نوع آلرژی معمولاً در نواحی پاها، صورت و گوش‌ها ظاهر می‌شود و در برخی موارد به عفونت‌های ثانویه منجر می‌شود.
درماتیت کک (حساسیت به گزش کک)
کک‌ها نه‌تنها باعث ایجاد خارش و التهاب شدید می‌شوند، بلکه بزاق آن‌ها می‌تواند واکنش آلرژیک شدیدی ایجاد کند. حیواناتی که حساسیت بیشتری دارند، ممکن است با یک گزش ساده دچار قرمزی، زخم و ریزش مو شوند.
۲. عفونت‌های پوستی در حیوانات خانگی
عفونت‌های باکتریایی (پیودرما)
باکتری‌هایی مانند استافیلوکوکوس می‌توانند موجب عفونت‌های پوستی چرکی شوند که معمولاً به شکل تاول‌های قرمز، پوسته‌پوسته شدن و ترشح چرک ظاهر می‌شوند. این عفونت‌ها نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی دارند.
عفونت‌های قارچی (درماتوفیتوز یا قارچ پوستی)
قارچ‌هایی مانند میکروسپوروم و تریکوفیتون عامل اصلی عفونت‌های قارچی در حیوانات هستند. این عفونت‌ها لکه‌های گرد، پوسته‌پوسته، همراه با ریزش مو ایجاد می‌کنند که می‌توانند به انسان نیز منتقل شوند.
عفونت‌های مخمری (مالاسزیا)
نوعی قارچ به نام مالاسزیا می‌تواند باعث ایجاد خارش، بوی نامطبوع، قرمزی و التهاب پوستی شود. این نوع عفونت اغلب در نواحی چین‌های پوستی، گوش‌ها و زیر بغل رخ می‌دهد.
۳. بیماری‌های انگلی پوستی در حیوانات خانگی
جرب (دمودکس و سارکوپتیک)
جرب دمودکس معمولاً در توله‌سگ‌ها و گربه‌های جوان دیده می‌شود و باعث ریزش مو، قرمزی و ضخیم شدن پوست می‌شود. جرب سارکوپتیک نیز خارش شدید، التهاب و پوسته‌پوسته شدن پوست را به همراه دارد و به‌راحتی به سایر حیوانات منتقل می‌شود.
کک و کنه
کنه‌ها علاوه بر مکیدن خون، می‌توانند عفونت‌های ثانویه و بیماری‌هایی مانند بابزیوز و بیماری لایم را انتقال دهند.
لاروهای مگس (ماییازیس)
برخی از مگس‌ها تخم‌های خود را روی زخم‌های باز یا پوست ضعیف‌شده حیوانات می‌گذارند. لاروها در پوست نفوذ کرده و باعث عفونت‌های شدید و دردناک می‌شوند.
۴. بیماری‌های خودایمنی پوستی در حیوانات خانگی
پمفیگوس
یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به سلول‌های پوست حمله کرده و تاول‌های چرکی ایجاد می‌کند.
لوپوس
نوعی بیماری التهابی که در آن پوست زخم‌های پوستی، قرمزی و پوسته‌پوسته شدن را تجربه می‌کند.
۵. مشکلات پوستی ناشی از عوامل محیطی و رفتاری
استرس و ریزش مو (آلوپسی روان‌زاد)
برخی حیوانات در اثر استرس، اضطراب یا افسردگی دچار ریزش مو و زخم‌های ناشی از لیس زدن بیش از حد می‌شوند.
خشکی پوست
تغذیه نامناسب، آب و هوای خشک و حمام کردن بیش از حد می‌توانند باعث خشکی پوست، پوسته‌پوسته شدن و خارش شوند.
۶. راه‌های پیشگیری و درمان بیماری‌های پوستی در حیوانات خانگی
۱. تغذیه مناسب و مکمل‌های پوستی
-
رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ و ۶
-
استفاده از ویتامین E و بیوتین برای تقویت پوست و مو
۲. رعایت بهداشت و نظافت
-
حمام منظم با شامپوی مخصوص
-
تمیز کردن گوش‌ها برای جلوگیری از عفونت
-
شانه زدن موها برای از بین بردن کک‌ها و گرد و غبار
۳. کنترل و درمان انگل‌ها
-
استفاده از قلاده ضدکک و کنه
-
مصرف داروهای پیشگیری‌کننده
۴. مراجعه به دامپزشک در صورت مشاهده علائم غیرطبیعی
-
در صورت خارش شدید، زخم‌های باز، ریزش گسترده مو و تغییر رنگ پوست، حیوان را فوراً نزد دامپزشک ببرید.
اولین آگهی نامه آنلاین تخصصی حیوانات خانگی و آکواریوم
بیماری‌های پوستی در حیوانات خانگی می‌توانند باعث ناراحتی شدید و کاهش کیفیت زندگی آن‌ها شوند. با مراقبت مناسب، تغذیه سالم و نظافت منظم می‌توان از بسیاری از این مشکلات جلوگیری کرد. در صورت مشاهده هرگونه علائم پوستی غیرطبیعی، بهتر است در اسرع وقت به دامپزشک متخصص مراجعه کنید.
درمان بیماری‌های پوستی در حیوانات خانگی
بیماری‌های پوستی یکی از مشکلات شایع در سگ‌ها، گربه‌ها و سایر حیوانات خانگی است که می‌تواند ناشی از آلرژی، عفونت‌های باکتریایی و قارچی، انگل‌ها و بیماری‌های خودایمنی باشد. درمان این بیماری‌ها نیازمند تشخیص صحیح، رعایت بهداشت و استفاده از داروهای مناسب است. در این مقاله، به روش‌های درمان خانگی، دارویی و پیشگیری از مشکلات پوستی در حیوانات خانگی می‌پردازیم.
درمان آلرژی‌های پوستی در حیوانات خانگی
الف) درمان آلرژی غذایی
برای درمان آلرژی غذایی، مراحل زیر را دنبال کنید:
- تغییر رژیم غذایی: حذف مواد غذایی مشکوک مانند مرغ، لبنیات، غلات و پروتئین‌های خاص و جایگزینی با مواد هیپوآلرژنیک.
- تست رژیم حذفی: غذاهای جدید را به مدت ۸ تا ۱۲ هفته امتحان کنید تا عامل آلرژی شناسایی شود.
- استفاده از مکمل‌ها: روغن ماهی، امگا ۳ و ۶، ویتامین E به کاهش التهاب پوستی کمک می‌کنند.
ب) درمان آلرژی محیطی (درماتیت آتوپیک)
- حمام منظم با شامپوهای ضد حساسیت
- پاکسازی محیط از گرد و غبار و مواد حساسیت‌زا
- مصرف آنتی‌هیستامین‌ها و کورتیکواستروئیدها طبق نظر دامپزشک
ج) درمان حساسیت به گزش کک (درماتیت ککی)
- استفاده از داروهای ضد کک و کنه مانند سلکتامکتین، فلوالانر و فیپرونیل
- شستشوی روتین و ضدعفونی کردن محیط زندگی حیوان
درمان عفونت‌های پوستی در حیوانات خانگی
الف) درمان عفونت‌های باکتریایی (پیودرما)
- استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی و موضعی تحت نظر دامپزشک
- تمیز نگه داشتن ناحیه عفونی با محلول‌های ضدعفونی‌کننده مانند کلرهگزیدین
ب) درمان عفونت‌های قارچی (درماتوفیتوز یا قارچ پوستی)
- استفاده از کرم‌های ضد قارچ مانند کلوتریمازول و میکونازول
- حمام با شامپوهای ضد قارچ مانند کِتوکونازول
- داروهای خوراکی ضد قارچ در موارد شدید مانند ایتراکونازول یا فلوکونازول
ج) درمان عفونت‌های مخمری (مالاسزیا)
- استفاده از شامپوهای ضد قارچ و ضد مخمر
- مصرف داروهای ضد مخمر مانند کتوکونازول در موارد شدید
درمان بیماری‌های انگلی پوستی در حیوانات خانگی
الف) درمان جرب (دمودکس و سارکوپتیک)
- استفاده از شامپوهای مخصوص ضد جرب
- درمان با ایورمکتین یا سلکتامکتین تحت نظر دامپزشک
- تقویت سیستم ایمنی با رژیم غذایی غنی از مواد مغذی
ب) درمان کنه و کک
- استفاده از قلاده‌های ضد کک و کنه
- شستشوی محیط زندگی حیوان با مواد ضدعفونی‌کننده
- مصرف داروهای ضد انگل مانند فیپرونیل و فلورالانر
ج) درمان لاروهای مگس (ماییازیس)
- تمیز کردن زخم‌های آلوده و برداشتن لاروها توسط دامپزشک
- استفاده از داروهای ضدعفونی‌کننده و آنتی‌بیوتیک
- پوشاندن زخم برای جلوگیری از آلودگی مجدد
درمان بیماری‌های خودایمنی پوستی در حیوانات خانگی
الف) درمان پمفیگوس
- مصرف کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون برای کنترل واکنش خودایمنی
- استفاده از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی در موارد شدید
ب) درمان لوپوس پوستی
- استفاده از داروهای ضدالتهاب و سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
- محافظت از پوست حیوان در برابر نور خورشید
درمان مشکلات پوستی ناشی از عوامل محیطی و رفتاری
الف) درمان استرس و آلوپسی روان‌زاد
- افزایش فعالیت‌های فیزیکی و بازی‌های ذهنی
- استفاده از مکمل‌های آرام‌بخش مانند ملاتونین
- مراجعه به دامپزشک برای درمان دارویی در موارد شدید
ب) درمان خشکی پوست
- استفاده از روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل و روغن ماهی
- تغییر رژیم غذایی به غذاهای مرطوب و دارای اسیدهای چرب امگا
- حمام با شامپوهای ملایم و مرطوب‌کننده
در ادامه بخوانید: ۷ راهکار مواجهه با استرس در حیوانات خانگی
درمان بیماری‌های پوستی در حیوانات خانگی بستگی به تشخیص صحیح و مراقبت‌های مناسب دارد. رعایت نکات بهداشتی، تغذیه سالم و کنترل عوامل محیطی می‌تواند از بروز بسیاری از این بیماری‌ها جلوگیری کند. در صورت مشاهده علائم پوستی مانند خارش شدید، التهاب، ریزش مو و زخم‌های غیرعادی، مراجعه به دامپزشک متخصص ضروری است.